Сваё прафесійнае свята адзначылі дарожнікі

У маі 1971 года на карце Драгічынскага раёна з’явілася новае прадпрыемства – дарожна-­будаўнічае ўпраўленне № 32. Для горада гэта была сапраўдная падзея, асабліва для старшакласнікаў мясцовых школ. Памятаю, на вуліцы Пушкіна ў доме Аляксея Федзюковіча пачалі кватэраваць маладыя прарабы новай арганізацыі Алег Пятровіч Буднікаў і Міхаіл Якаўлевіч Ляхаў. Пачалося будаўніцтва новай прамысловай базы па вуліцы Шасэйнай і дарог з асфальта-­бетонным пакрыццём. На працу пачалі прымаць новых спецыялістаў і рознарабочых. Работа апошніх не патрабавала асаблівых ведаў, а зарплата па тых часах была нядрэннай. Перспектыўная арганізацыя расла, развівалася і разам з ёй у раёне паляпшалася якасць дарожнага пакрыцця – асфальт звязаў з райцэнтрам многія цэнтральныя сядзібы калгасаў і саўгасаў, і не толькі іх. Але галоўнай будоўляй стала новая аўтадарога Брэст–Масква. Пазней дабавіліся і іншыя важныя аб’екты.

Цяпер ДБУ-32 – адзін з чатырох філіялаў дарожна-­будаўнічага трэста № 4. Арганізацыя займаецца ўкладкай асфальта-­бетоннага пакрыцця дарог і землянога палатна, устаноўкай бар’ернай агароджы, фрэзераваннем асфальтабетона.

Для выканання дарожна-­будаўнічых работ у Драгічыне пабудавана прамысловая база, у якой размешчаны складскія памяшканні, гаражы, майстэрні для рамонту дарожнай тэхнікі, адміністрацыйны будынак, пункт запраўкі гаруча-­змазачнымі матэрыяламі, асфальта-­бетонны завод з ёмістасцю для захоўвання бітуму ў 800 тон.

На прадпрыемстве занята крыху больш за 80 работнікаў. За дзевяць месяцаў гэтага года выручка ад рэалізацыі работ і паслуг склала 7671 тысячу руб­лёў, што на 173,2 працэнта больш мінулагодняга. Выпуск асфальтабетону дасягнуў 14 836 тон, што таксама больш, чым у мінулым годзе.

За лічбамі, як вядома, паўся­дзённая старанная праца ўсяго калектыва, лепшых прадстаўнікоў якога напярэдадні прафесійнага свята чакаюць заслужаныя ўзнагароды. Так, адкрытае акцыянернае таварыства “Кіруючая кампанія “Белаўтадар” за добрасумленную працу і значны ўклад у развіццё галіны ўзнагародзіла Ганаровай граматай машыніста ўкладчыка асфальтабетона Паўла Канстанцінавіча Дзейкала і вадзіцеля аўтамабіля першага класа Аляксандра Лявонцьевіча Маслова.

Ганаровай граматы Міністэрства транспарту і камунікацый удастоены вадзіцель аўтамабіля першага класа Пётр Уладзі­міравіч Давідовіч.

Ганаровыя граматы дарожна-­будаўнічага трэста № 4 і грашовыя прэміі атрымалі намеснік дырэктара – галоўны інжынер Артур Анатольевіч Хілько, наладчык будаўнічых машын Вячаслаў Аляксеевіч Андрэйчык, вадзіцель аўтамабіля Сяргей Мікалаевіч Кунац, а таксама трактарыст Сяргей Уладзіміравіч Мазановіч.

Падзякі ад дарожна-­будаўнічага трэста № 4 атрымалі машыніст самаходнага катка Ігар Сцяпанавіч Ваявода, станочнік дрэваапрацоўчых станкоў Аляксандр Васільевіч Джыга, машыніст экскаватара Аляксандр Уладзіміравіч Дудзінскі, электрагазазваршчык Яўген Мікалаевіч Козел, варшчык бітуму Леанід Браніслававіч Кузенька, машыніст бульдозера Андрэй Пятровіч Апейкін, машыніст экскаватара Павел Паўлавіч Баравік, вадзіцель аўтамабіля Аляксандр Валер’евіч Пратасевіч.

На тэрыторыі асфальтабетоннага завода шмат гадоў працуе лабараторная служба, якая атэставана на правядзенне ўсіх відаў выпрабаванняў дарожна-­будаўнічых матэрыялаў і якасці будаўніча-­мантажных работ. Дзякуючы ёй на дарожнае палатно ўкладаецца толькі якаснае асфальта-­бетоннае пакрыццё, работы выконваюцца з высокай дакладнасцю. За гэтым пільна сочыць вядучы інжынер выпрабавальна-будаўнічай лабараторыі Ніна Ігнацьеўна Казак. У 1984 годзе жанчына скончыла Гомельскі дарожна-­будаўнічы тэхнікум і прыехала ў ДБУ‑32 па размеркаванню. Прыехала і засталася працаваць на доўгія гады.

З цеплынёй і ўдзячнасцю ўспамінае яна сваю першую начальніцу лабараторыі і клапатлівую настаўніцу Наталлю Якімаўну Кірыенка, якая навучыла яе многаму. Пазней кіраўніком лабараторыі стала Таццяна Сяргееўна Угляніца. У 2012 годзе Ніна Ігнацьеўна сама ўзначаліла лабараторыю і працуе тут да гэтай пары.

Работа ў яе вельмі адказная. Даводзіцца кантраляваць ­якасць асфальта-­бетонных сумесяў і якасць іх укладкі на дарогах. Пад пільнай увагай лабараторыі такія важныя аб’екты, як першая і другая мінскія кальцавыя аўтадарогі, гомельская дарога і іншыя будоўлі. Нярэдка даводзіцца працаваць у камандзіроўках, непасрэдна на аб’ектах арганізацыі.

На заводзе выпускаецца вельмі шмат марак асфальта-­бетонных сумесяў, і на кожную неабходна падабраць пэўную рэцэптуру і абавязкова потым пракантраляваць яе якасць. З дапамогай спецыяльных машын Ніна Ігнацьеўна правярае кожны слой дарожнага палатна і ўсе іх параметры.

У час нашай размовы Ніна Ігнацьеўна яшчэ не ведала, што яна, вядучы інжынер выпрабавальна-­будаўнічай лабараторыі, атрымае высокую ўзнагароду – нагрудны знак Міністэрства транспарту і камунікацый “Ганаровы дарожнік Беларусі”. Разам з ёй парадуецца яе муж, Фёдар Фёдаравіч, які да выхаду на заслужаны адпачынак таксама працаваў на асфальта-­бетонным заводзе, парадуюцца таксама дзеці і ўнукі і абавязкова павіншуюць бацькоў з прафесійным святам.

На выхадзе з лабараторыі я сустрэў старшага майстра асфальта-­бетоннага завода Аляксея Андрэевіча Пунько. Ён паказаў, як працуе завод, і паведаміў, што ў летнія месяцы за дзень тут выпрацоўваецца штодня да 350 тон асфальту.

А тым часам на Кобрынскім сыраробным заводзе брыгада Максіма Міхайлавіча Раманюка займалася ўкладкай верхняга слоя асфальта-­бетоннага пакрыцця. На ўкладчыку асфальта працаваў Павел Канстанцінавіч Дзейкала. Яму дапамагалі дарожныя рабочыя Сцяпан Русланавіч Нясцюк, Алег Мікалаевіч Нічыпарук і Мікалай Уладзіміравіч Асадаў, вадзіцель аўтамабіля Анатоль Анатольевіч Савоенка і іншыя.
Толькі сёлета работнікі ДБУ‑32 заасфальтавалі вуліцы Вакзальную, Вызвалення і Кастрычніцкую ў Драгічыне, нямала дарог у Мікашэвічах і Лунінецкім раёне.

З дапамогай дарожных будаўнікоў вялася рэканструкцыя сянажных траншэй у адкрытым акцыянерным таварыстве “Аляксеевічы-­Агра”, рамонт пад’езда да зернесховішча ў адкрытым акцыянерным таварыстве “Ліпніцкі”, рамонт сянажнай траншэі ў Літоўску КСУП “Заказельскі” і многія іншыя аб’екты. Усяго іх у спісе аб’ёму выкананых работ за студзень–верасень гэтага года ажно сорак!

Нямала работы для дарожнікаў і на наступны год. Як і раней, працаваць яны будуць таксама старанна і якасна, каб вадзіцелі і пешаходы заўсёды былі задаволены дарожным палатном.

Аляксандр РЭПІХА.
Фота аўтара.