“Дарагія вернікі! Няхай Год Міласэрнасці стане адлікам новага часу, з якога вы пачнеце яшчэ з большай руплівасцю рабіць найважнейшыя хрысціянскія ўчынкі міласэрнасці: малітву, пост, міласціну. Дапамагайце для душы бліжняга: настаўляйце грэшнікаў; вучыце тых, хто не ведае; райце тым, хто сумняваецца; суцяшайце засмучаных; зносьце цярпліва заўвагу; даруйце ахвотна крыўду; маліцеся за жывых і памерлых. Дапамагайце і для цела бліжняга: накарміце галодных; напаіце сасмяглых; адзеньце нагіх; прыміце ў дом падарожных; адведайце хворых; суцешце вязняў; пахавайце памерлых.” (З віншавання біскупа Пінскага Антоні Дзям’янка на святкаванні Божага Нараджэння і Новага 2016 года).
З паяўленнем першай зоркі ўвечары, 24 снежня, сем’і каталіцкіх вернікаў сабраліся ў сваіх дамах, каб спажыць урачыстую вячэру. Прачытаўшы фрагмент з Евангелле Лукі аб Нараджэнні Хрыста (Лк 2,1-14) і малітву “Ойча Наш”, блізкія людзі віншавалі адзін аднаго са светлым святам Божага Нараджэння, і адламаўшы кавалачак аплатку – танюсенькага хлеба, атрыманага імі напярэдадні ў касцёле, прыступалі да посных страў. Бліжэй да апоўначы яны спяшаліся ў касцёл, на ўрачыстае служэнне з нагоды Божага Нараджэння.
– Вечар 24 снежня – асаблівы, – гаворыць ксёндз Павел Кручэк, які мае пад сваёй душпастэрскай апекай тры прыходы: санктуарый Святога Андрэя Баболі ў Янаве Палескім, касцёл Святой Тройцы ў Бездзежы і касцёл Маці Божай Каралевы ў Драгічыне. – Гэта вечар, калі ўсе людзі мірацца, калі яны шчыра выказваюць адзін аднаму добрыя пажаданні. Яны ламаюць хлеб як сімвал Божага блаславення, пацвярджаючы тым самым, што заўжды гатовы падзяліцца з другім чалавекам і сваім хлебам, і сваім сэрцам, і сваёй дабрынёй…
Сёлета ў ноч Нараджэння Хрыстова ў другі раз святочная Імша адбывалася ў новым будынку касцёла. На працягу многіх гадоў драгічынскія каталіцкія вернікі збіраліся на богаслужэнні ў звычайным доме. Ад яго не засталося ўжо і следу. А на тым самым месцы, на перакрыжаванні вуліц Леніна і Кастрычніцкай, узведзены велічны будынак касцёла з цёмна-чырвонай цэглы. Сродкі на будаўніцтва збіраліся даўно: іх ахвяравалі як мясцовыя вернікі, так і іншыя прыходы, размешчаныя на Беларусі і за яе межамі. Будаўніцтва касцёла па-сапраўднаму аб’яднала людзей. І сёння проста немагчыма даведацца прозвішчы тых, хто зрабіў найбольшы ўклад, бо людзі сціпла сцвярджаюць, што новы касцёл з’явіўся дзякуючы агульнаму старанню. Але ж зроблена яшчэ не ўсё. Так, у стадыі будаўніцтва знаходзіцца агароджа вакол касцёла. Няма ў храме яшчэ і пастаяннага алтара.
– Але ж касцёл дзейнічае, і я запрашаю ўсіх католікаў на святую Імшу, якая ў нядзелю і ў святы адбываецца тут у 14 гадзін, – мовіць ксёндз Павел. Ён адзначае, што людзей на богаслужэнні пасля адкрыцця касцёла стала прыходзіць больш. Часам збіраецца каля сотні чалавек.
Ксёндз Павел Кручэк пераехаў у Беларусь дзевяць гадоў таму. Ён нарадзіўся ў 1971 годзе ў польскім горадзе Тамашове Мазавецкім. 8 чэрвеня 1996 года стаў ксёндзам і служыў у Польшчы. Ён ніколі не быў у Беларусі і нічога не ведаў пра нашу краіну. Лёсавызначальным для ксяндза Паўла, па яго ўласнаму прызнанню, стаў дзень 16 мая, калі каталіцкая царква ўшаноўвае памяць Святога Андрэя Баболі. Менавіта ў гэты дзень у 2006 годзе Павел Кручэк даведаўся аб смерці ксёндза-паляка, які служыў у беларускім горадзе Чэрвені. Падчас пахавання біскуп звярнуўся да ксяндзоў з прапановай паехаць у Чэрвень, дзе на тую пару ішло будаўніцтва касцёла.
Ксёндз Павел адгукнуўся на гэтую прапанову і з 23 жніўня пачаў служыць у парафіі Узвышэння Святога Крыжа ў Чэрвені. На Брэстчыну ён пераехаў у кастрычніку 2012 года. Адметна, што пад яго апекай аказаўся санктуарый Святога Андрэя Баболі ў Іванаве. Бо менавіта ў дзень ушанавання гэтага манаха ксёндз Павел і прыняў рашэнне пераехаць з Польшчы ў Беларусь.
8 снежня ў каталіцкім касцёле распачаўся юбілейны год, які папам Францішкам, абвешчаны Годам Міласэрнасці. Ён будзе доўжыцца да 20 лістапада. У сувязі з гэтым у Пінскай дыяцэзіі вызначаны сем касцёлаў, дзе будзе адбывацца духоўнае ўзбагачэнне вернікаў: Катэдральны касцёл у Пінску, касцёл Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі ў Гомелі, касцёл Узвышэння Святога Крыжа ў Брэсце, касцёл Узвышэння Святога Крыжа ў Баранавічах, касцёл Найсвяцейшай Тройцы ў Бярозе, санктуарый Маці Божай Каралевы Палесся ў Лагішыне і санктуарый Святога Андрэя Баболі ў Іванаве. Менавіта сёння, у суботу, у касцёле суседняга райцэнтра і адбываецца адкрыццё дзвярэй Божай Міласэрнасці.
Святкаванне Божага Нараджэння і Новага года – той час, калі ксяндзы наведваюць сем’і вернікаў, прыходзяць у іх дамы з Божым блаславеннем, малітвай і цікавяцца ўмовамі пражывання, патрэбамі.
– Я шчыра віншую ўсіх каталіцкіх вернікаў, якія пражываюць на Драгічыншчыне, са святам Божага Нараджэння і Новым 2016 годам! – далучаецца ксёндз Павел да віншавання біскупа Пінскага Антоні Дзям’янкі. – Нараджэнне Божага Сына – свята Божай міласэрнасці. Бог аказаў нам сваю міласэрнасць, паслаўшы свайго Сына, каб той адкупіў нас ад нашых правінаў, вызваліў нас з цемры. Ноч Божага Нараджэння самая доўгая. Сам Езус Хрыстус прабівае цемру, дае надзею, умацоўвае нашу веру. І мы радуемся таму, што ён прыйшоў, каб адкупіць нас ад грахоў і даць надзею на вечнае жыццё. Няхай Новы 2016 год прынясе вам і вашым сем’ям толькі самыя добрыя навіны. Хай Божае Дзіця выпраменьвае святло, якое ўкажа сапраўдны шлях да праўды, любові і спакою.
Ніна ТКАЧУК
Фота Івана Ляончыка і аўтара
